ஆயிரத்தெட்டு யோசனைகள்

வேத மற்றும் நவீன அறிவியலில் கருத்தின் சுருக்கம் (குறுகிய/விரைவானது) முக்கியமானது. நாம் விரிவாக எழுதுவதன் மூலமும், ஒத்திசைவான யோசனைகள் மற்றும் ஒப்பீடுகளைக் குறிப்பிடுவதன் மூலமும் ஒரு இயக்கத்தை உருவாக்க எழுதலாம், ஒரு சூத்ரா (3/5/7/12 சொற்கள்) ஒரு உண்மையைக் கூறுவதற்கான சிறந்த வடிவம்.

"தேஷாம் சஹஸ்ர யோஜநே அவதன்வானி தன்மசி"

"உங்கள் ஆயிரத்தெட்டு ஆயுதங்களை வைத்துக் கொள்ள,

ஆயிரத்தெட்டு வகையானவை,

எங்களிடமிருந்து ஆயிரத்தெட்டு மைல் தொலைவில் உள்ளது."

"உங்கள் வில்களை வைத்திருக்க,

ஆயிரத்தெட்டு மைல் தொலைவில்,

சரத்தை அகற்றிய பிறகு."

"எங்கள் ஆத்மாக்களைக் காப்பாற்றுங்கள்" 

 Brevity of the concept (being short/quick) is important in Vedic and Modern Sciences. While we can write to create a movement by writing in detail and refering to conjuctural ideas and comparisons, A Sootra (3/5/7/12 words) is the best format for stating a fact..

"Teshaam sahasra yojane avadhanvaani thanmasi"

"To keep your thousands and eight of weapons,

Which are of thousand and eight kinds,

Thousand and eight miles away from us."

"To keep your bows,

Thousands and eight miles away,

After removing the string."

"Save our Souls" - SOS

இந்து - இது செல்லுபடியாகும் மதப் பிரிவா? Hindu - Is it a valid religious denomination?

 

மஹாஸ்வாமி அவர்களின் அமுத மொழியிலிருந்து....

‘தான் வாழ்ந்து மற்றவர்களையும் வாழ விடுவது’ (live and let live) என்று சொல்கிறார்களே அந்த உத்திஷ்டமான கருத்தே ஹிந்து மதத்தின் லட்சியமாக இருந்திருக்கிறது. அதோடுகூட மற்ற தேசத்தினருக்கு ஆத்மசிரேயஸ் அளிக்கக் கூடிய பௌத்தம், ஜைனம் முதலிய மதங்களையும் தானே பெற்றெடுத்து வெளி நாடுகளுக்கு அனுப்பி வைத்திருக்கிறது.

🙏🙏🙏🙏

சமூகம் society முழுவதற்குமான ஏற்பாடுதான் வர்ண தர்மம் என்பது. இப்போது ரொம்பவும் கண்டனத்துக்கு (criticism) ஆளாகியிருப்பது இந்த வர்ண தர்மம்தான். வர்ண தர்மத்தை ஜாதிப் பிரிவினை என்று பொதுவில் சொல்கிறார்கள். 

ஆனால் உண்மையில் வர்ணம் வேறு. ஜாதி வேறு. 

வர்ணங்கள் நாலுதான்; ஜாதிகளோ ஏகப்பட்டவை, பிராம்மணர் என்ற ஒரே வர்ணத்தில் அய்யர், அய்யங்கார், ராவ் என்று பல ஜாதிகள் இருக்கின்றன. நாலாவது வர்ணம் ஒன்றிலேயே முதலியார், பிள்ளை, ரெட்டியார், நாயக்கர் என்று பல ஜாதிகள் வருகின்றன. வேதத்திலும் (யஜுர் வேதம்—முன்றாவது அஷ்டகம்—நாலாவது ப்ரச்னம்) தர்ம சாஸ்திரத்திலும் பல ஜாதிகள் பேசப்படுகின்றன. அந்தப் பெயருள்ள ஜாதிகள் இப்போது இல்லை. 

அதெப்படியானாலும் ஜாதிகள் பல; வர்ணங்கள் நாலே நாலுதான். 

‘நம் மதத்துக்கே பெரிய களங்கம்; மநுஷ்யர்களிடையே உசத்தி-தாழ்த்தி என்று பேதம் கற்பிக்கிற ப…

ஜைனர்களும் தங்களுடைய கொள்கை ரொம்பப் புராதனமானது, தங்களுடைய இருபத்துநாலு தீர்த்தங்கரர்களில் கடைசியானவர்தான் இப்போது நாம் அந்த மத ஸ்தாபகராகச் சொல்லும் ஜினர் (மஹாவீரர்) என்கிறார்கள். புராணங்களிலேயே ஒரு அவதார புருஷராகச் சொல்லப்பட்ட ரிஷபர்தான் அவர்களுடைய முதல் தீர்த்தங்கரர். இதை ஒப்புக்கொள்ள யோசிக்கும் ஓரியண்டலிஸ்ட்கள்கூட மஹாவீரருக்கு முந்தியவராக, 23-வது தீர்த்தங்கரராகச் சொல்லப்படும் பார்ச்வநாதர் கி.மு. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டிலேயே இருந்திருக்கக்கூடும் என்கிறார்கள்.

புத்தர் என்ற பெயரோடு, புத்தருக்கு அந்த மதத்தில் வழங்குகிற இன்னொரு பெயரான ‘ததாகதர்’ என்பதையும் ராமர் சொல்கிறார். இதனால் அப்போதே பௌத்தம் இருந்திருப்பது தெரிகிறது. ஆனால் கௌதம புத்தர் சொன்ன நல்லொழுக்கங்கள், புலனடக்கம், உசந்த த்யானம் ஆகிய எதுவுமில்லாமல் ‘கண்டதே காட்சி, கொண்டதே கோலம்’ என்ற கொள்கை போலிருந்திருக்கிறதென்றும், அதுதான் மாறி மாறிச் சார்வாகத்திற்கு ரொம்பவும் மாறுபட்ட ரூபத்தில் கௌதம புத்தரால் ப்ரசாரம் செய்யப்பட்டிருக்கிறதென்றும் தெரிகிறது.

சொல்ல வந்த விஷயம்: அநேக ஸித்தாந்தங்கள் இப்போதுள்ள புஸ்தகங்களைக்கொண்டு அவற்றுக்கு நாம் நிர்ணயம் செய்கிற காலத்திற்கு ரொம்ப முந்தியே ஏதோ ஒரு ரூபத்தில் இருந்து வந்திருக்கின்றன. இப்படி ஸெளத்ராந்திகம், வைபாஸிகம், சூன்யவாதம் ஆகிய பௌத்த ஸித்தாந்தங்களும் ஆசார்யாளின் காலத்திலேயே இருந்து அவற்றை அவர் கண்டித்திருக்கலாம்.

மனிதனை விசாரங்களிலிருந்து விடுவித்து உயர்த்துவதற்குத்தான் எல்லா மத சம்பிரதாயங்களும் தோன்றியிருக்கின்றன. மற்றப் பிராணிகளுக்கு இல்லாத விசாரம் இவனுக்கு இருப்பது மட்டுமில்லை; இவன் முயற்சி செய்தால் விசாரத்திலிருந்து விடுபடுவதோடு இல்லாமல், மற்ற பிராணி வர்க்கம் எதுவும் பெற முடியாத ஞானத்தைப் பெற முடியும் என்று மத சித்தாந்தங்கள் யாவும் கூறுகின்றன. உலக விவகாரங்களை எல்லாம் இயக்கி வைக்கிற ஒரு மஹா சக்தியைப் தஞ்சம் புகுந்தாலே விசாரங்களிலிருந்து விடுபடலாம் என்று பொதுவாக இந்த எல்லா சித்தாந்தங்களும் ஒரே குரலில், ஏகமனஸாகச் சொல்கின்றன. அத்வைதம், விசிஷ்டாத்வைதம், த்வைதம், சைவ சித்தாந்தம், இன்னும் கிருஸ்துவம், இஸ்லாம் முதலிய எந்த சம்பிரதாயமானாலும் சரி, பக்தி எல்லாவற்றுக்கும் பொது.

மற்ற மதங்கள் கடவுள் என்கிற ஒன்றைச் சொல்வதோடு நின்றுவிடுகின்றன. ஹிந்து மதம் என்று சொல்லப்படுகிற நம்முடைய ஸநாதன தர்மம் அந்த ஒரே கடவுளை அவரவர் மனோபாவப்படி அன்போடு நெருங்கி வழிபடுவதற்காகப் பல ரூபங்களில், பல தெய்வ வடிவங்களில் நமக்குக் காட்டுகிறது. இந்த ரூபங்கள் வெறும் கற்பனையில் உண்டாக்கப்பட்டவை அல்ல. ஒன்றாக இருக்கிற பரமாத்மாவேதான் இப்படிப் பல மகான்களுக்குத் தரிசனம் தந்திருக்கிறார். அவரவர்கள் அந்தந்த மூர்த்தியிடம் பிரத்தியட்சமாகப் பழகி உறவாடி பக்தி செய்திருக்கிறார்கள். அதே மாதிரி நாமும் தரிசிப்பதற்காக இன்ன மந்திரம், இன்ன விதமான உபாஸனையைப் பின்பற்றினால் இன்ன தேவதா ரூபத்தின் தரிசனத்தைப் பெறலாம் என்று வழிகளை வகுத்துக் கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

வழிபாட்டுமுறை எதுவானாலும் பக்தி என்கிற பாவம் பொதுவானது. நம் மதத்திலுள்ள பல தெய்வங்களின் உபாஸனைக்கு மட்டுமின்றி, எந்த மதமானாலும் பக்தி என்பது மத்திய ஸ்தானத்தில் இருக்கிறது.

Ethical/Legal validity of "Hindu" in Indian constitution comes as below..

இந்திய அரசியலமைப்பில் "இந்து" என்பதன் நெறிமுறை/சட்டச் செல்லுபடியாகும் தன்மை கீழே உள்ளது.

இதர ஸம்பிரதாயத்திலும் இப்படி ஏதாவது ஒரு ஸம்ஸ்காரம் செய்ய‌ப்பட்டால்தான் ஒருவன் அதைச் சேர்ந்தவனாகக் கருதப்படுவான். பிறப்பும், நம்பிக்கையும் மட்டும் ஒருத்தனை வைஷ்ணவனாகவோ, மாத்வனாகவோ, சைவனாகவோ ஆக்கிவிடாது. அதற்கென்று ஒரு ஸம்ஸ்காரம் செய்து கொண்டாக வேண்டும். இது அந்தந்த ஆசார்யர்களே சொல்வது.

அப்படியானால், நாமம் போட்டுக் கொள்பவர்களிலும், விபூதி இட்டுக் கொள்பவர்களிலும், ஸமாச்ரயணம், முத்ராதாரணம், தீக்ஷை முதலியன பெறாதவர்களாகப் பல பேர் இருக்கிறார்களே, இவர்களை என்ன சம்பிரதாயத்துக்காரர் என்று சொல்வது?

இவர்கள் எல்லாரும் ஸ்மார்த்தர்கள்தான். இது ரொம்பப் பேருக்கு தெரியாத விஷயம்.

இப்போது ஒருவன் ஹிந்துவாக இருக்கிறான். அவன் கிறிஸ்துவ மதத்துக்கு மாறுகிறான். எப்படி மாறுகிறான்? அந்த மதத்துப் பாதிரி ஞான ஸ்நானம் (Baptism) என்று பண்ணி வைக்கிறார். அது பண்ணப்பட்டால்தான் இவன் கிறிஸ்துவனாகக் கருதப்படுவான். இல்லாவிட்டால் ஹிந்து தானே?

இப்படியே சிவ தீக்கை அல்லது ஸமாச்ரயணம் அல்லது முத்ராதாரணம் செய்யப்பட்டால்தான் ஒருத்தன் சைவ ஸித்தாந்தியாகவோ ஸ்ரீ வைஷ்ணவனாகவோ மாத்வனாகவோ ஆகிறான்.

கிறிஸ்துவ மதத்துக்கு போகிறவன் நம் வேத சாஸ்திரங்களை விட்டுவிட்டுப் போகிறான். அத்வைதம் தவிர மற்ற ஸித்தாந்தங்களுக்குப் போகிறவன், வேத சாஸ்திரங்களையும் வைத்துக் கொண்டே அந்த ஸித்தாந்தத்துக்குப் போகிறான். இந்த ஸம்பிரதாயத்து ஆசார்யர்களும் வேதங்களையும் ஸ்மிருதிகளையும் பிரமாணமாக ஒப்புக்கொண்டவர்கள்தாம். ஆனாலும் அவற்றுக்கும் அதிகமாகச் சில சடங்குகளைப் பண்ணச் சொல்கிறார்கள். அதைப் பண்ணினால்தான் ஒருத்தன் வைஷ்ணவனாகவோ, சைவனாகவோ, மாத்வனாகவோ ஆனதாக அர்த்தம்.

அல்லாது போனால் அவன் ஸ்மார்த்தன்தான்; அதாவது சங்கர பகவத் பாதாளைச் சேர்ந்தவன்தான் என்று சொல்லிவிடலாம். இபபடிச் சொல்லி நான் ஏகப்பட்ட பேரை என் சம்பிரதாயத்துக்கு வளைத்துக் கொள்கிறேனா என்ன? அத்வைதி என்பவ‌னுக்கு ஏதாவது புது ஸம்ஸ்காரம் பண்ண வேண்டும் என்று ஆசார்யாள் சொல்லியிருந்தால் நான் சொல்வது தப்புதான். ஆனால் ஆசார்யாள் அப்படிச் சொல்லவே இல்லை. அத்வைதி என்று ஒரு மதஸ்தனை அவர் பிரிக்கவே இல்லை. அநாதிகாலமாக வந்த ஸ்மார்த்த ஸம்பிரதாயத்தவராகவேதான், பூர்ண வைதிக மதஸ்தராகவேதான் தம்மை அநுஸரிப்பவர்களை வைத்து விட்டார். அத்வைதிக்குத் தனி ஸம்ஸ்காரம் எதுவும் வைக்கவில்லை. ஆகையால் வேறாகப் புது ஸம்ஸ்காரமாகாத எல்லோரும் அவரைச் சேர்ந்தவர்கள்தான்.

வேதத்தில் இந்த தீக்ஷை, முத்ராதாரணம், ஸமாச்ரயணம் எதுவும் சொல்லியிருக்கவில்லை. நேராக வேதத்தில் அதிகாரம் உள்ள மூன்று வர்ணங்களுக்கு, அந்த அதிகாரத்தைப் பெறுமுன்னர் உபநயனம் பண்ணி காயத்ரி உபதேசம் பண்ணவேண்டும் என்றுதான் சொல்லியிருக்கிறது. பிரம்ம – க்ஷத்ர – வைச்யர்களுக்கு உபநயனந்தான் சொல்லியிருக்கிறது. நாலாவது வர்ணத்துக்கு அதுவும் இல்லை. அதுவும் இல்லாமலே அவனை வேத மதஸ்தனாக ஒப்புக் கொண்டிருக்கிறது. ஆசார்யாளும் இதே வழிமுறையைத்தான் வைத்துக்கொண்டார். புதிதாக எந்த ஸம்ஸ்காரத்தையும் சொல்லவில்லை.

புதிதாக நமக்கென்று ஒன்றும் இல்லையே என்று ஸ்மார்த்தர்கள் குறைப்பட்டுக் கொள்ளவே கூடாது. வேதத்தில் எது சொல்லியிருக்கிறதோ அது நமக்குப் போதும்.

கெளடபாதர், “பல ஸித்தாந்தங்கள் ஒன்றுக்கொன்று வித்யாஸப்பட்டு பரஸ்பரம் விரோதித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. ஆனால் நம்முடைய அத்வைதமானது அவற்றில் எதனிடமும் விரோதபாவம் பாராட்டவே இல்லை” என்று சொல்லியிருக்கிறார்:

பரஸ்பரம் விருத்யந்தே தைரயம் ந விருத்யதே |

இந்த விரோதமில்லாத மனோபாவம், ஐக்ய உணர்ச்சி, ஸமரஸம்தான் நமக்கு ஆசார்யாள் தந்திருக்கிற வழி. இதை நாம் எந்நாளும் பின்பற்றி வரவேண்டும். வேதமும், ஸ்மிருதிகளும் அப்புறம் ஆசார்யாளும் வகுத்துக் கொடுத்த மாதிரி காரியங்களிலும், அந்தக் காரியங்களுக்கு ஏற்ற ஆசாரங்களிலும் நாம் பிரிந்திருந்தாலும், மனஸால் மட்டும் ஒருத்த‌ருக்கொருத்தர் கொஞ்சம்கூட பிரிந்திராமல், எல்லாரும் ஆசார்யாளின் குழந்தைகளாகவே அன்போடு ஒன்று சேர்ந்திருக்க வேண்டும். இந்த‌ அநுக்கிரஹத்தையும் பண்ணும்படி ஆசார்யாளையே பிரார்த்தனை பண்ணுவோம்.

💐தத்வமஸி. சிவோஹம். ஹரி ஓம்💐 

🙏🏻

தை மாதம் 1 - மகர சங்கராந்தி

தை மாதம் 1 - மகர சங்கராந்தி ஒரு வானியல் நிகழ்வு..
சூரியன் எந்த ராசி நிலையில் இருக்கிறான் என்பது நமது வாழ்வை பாதிப்பதாக நம்பினார் முன்னோர்..
விஸ்வாமித்திரர் காலத்திற்கு முன்னர், இங்கு 22 நக்ஷத்திர கூட்டமே இருந்தது.. 
விஸ்வாமித்திரர் காலத்திற்கு பின்னர் இங்கு 27 நக்ஷத்திர முறை மாற்றப்பட்டது..
தனிஷ்டா நக்ஷத்திரங்களையும் சேர்த்து (அவிட்டம் முதல் ரேவதி வரை)
அப்படியெனில், அதற்கு முன்னர் மகரம் கடைசி ராசியாக கணிக்கப்பட்டிருக்கலாம்!!
மகர ரவி, நாம் கணித / வான சாஸ்திர அடிப்படையில், காயத்ரியை அடிப்படையாக கொண்ட அமைப்பாக மாறிய நிகழ்வையும் பிரதிபலிக்கிறது. 

மகர சங்கராந்தி,  மணிகண்ட ஸ்வாமி சித்தியடைந்த நாளும் ஆகும்...

மேலும், மகர அல்லது தை மாதத்தில் பூமி, சூரிய சுழற்சியில் எங்கிருக்கிறது என்று பார்ப்போம்.

மேற்கண்ட படத்திலிருந்து பூமி, சூரியனுக்கு சமதளத்தில் (ஒரு யந்திரமாக பார்த்தால்), கிழக்கில் உள்ளது.

இது பூமியின் அச்சுக்காட்டும் கிழக்கிலிருந்து (celestial east  / east axis path ) வேறானது.

ஆனால், இந்த சூரிய சமதளம் யந்திரம் தான்!!

ஏனெனில், நாம் எந்த ஹோமத்தையும் ஆரம்பிக்கும்போது, பூமியின் / சூரியனின், சமதள கிழக்கையே (not  celestial east  ) இந்திர திக்காக / உலகமாக கொள்கிறோம்..

சுருக்கமாக சொன்னால், சூரிய சமதளமான யந்திரத்தில் இந்திர  (கிழக்காக ) திக்காக இருக்கும், மகர ராசி கூட்டமானது, நமது தேவர்களும், தேவேந்திரனும் நிலை கொள்ளும் திசையாகும்.

அங்கே, தேவதேவனாகிய ஸ்ரீமன் நாராயணனாகிய விஷ்ணுவின் உருவை தியானித்து, சூரியனை காண்பவர்கள், 

ஸ்ரீஹரியை அடைவார்கள்..

தத்வமஸி. சிவோஹம்.

https://en.wikipedia.org/wiki/Uttarayana 

https://divyavivaham.com/services/nakshatra-rashi-list

மார்கழித்திங்கள் - பகுதி 3, Month of Margazhi - Part 3

 

மஹாநாராயண உபநிஷத்...

இந்த பூவுலகின் ராஜாவாகிய வருணனை பற்றி,

"ஒருவரிடமிருந்து நான் உண்பது, குடிப்பது மற்றும் பரிசுகளை ஏற்றுக்கொண்டது போன்றவற்றால் நான் செய்த பாவத்தை வருண மன்னன் தன் கையால் அழிக்கட்டும்.

இவ்வாறு பாவமற்றவனாகவும், துர்நாற்றமில்லாதவனாகவும், தீமை மற்றும் அடிமைத்தனத்தால் கட்டுப்படாதவனாகவும், நான் மகிழ்ச்சியான சொர்க்கத்திற்கு ஏறி, பிரம்மனுடன் சம அந்தஸ்தை அனுபவிப்பேன்."

ஆப சூக்தம்... நீர், ஜீவ ஊற்று..

இந்த பூவுலகின் உயிராகிய நீரானது, இந்த உலகை சுத்தி செய்வதுபோல் என்னையும் சுத்தி செய்யட்டும். எனது வியாதிகள் அகன்று, என்னை வாழ்விக்கட்டும்..

எங்கள் வாழ்வின் ஊற்று நீ!!

நீரே, நாங்கள் எந்த தெய்வத்தன்மையை உன்னிடம், அருந்தும்போது கேட்கிறோமோ, அந்த தெய்வத்தன்மை எங்களுக்குள் நிரம்பி ஓடட்டும் / வழியட்டும்!!

ப்ரஹ்ம யக்ஞம் சொல்லும் உண்மை...

பிரம்மா, அக்னி, பூமி மற்றும் என்றும் நிலைத்திருக்கும் தாவரங்கள் (பரந்த சமுத்திரங்களால் வழங்கப்படும் மருந்து), வாக் தேவியால் அருளப்பட்ட நமது வாக் சக்தியின் திறன் மற்றும் மகா விஷ்ணுவின் பிரம்மாண்டமான வடிவத்திற்கு நாங்கள் வணங்குகிறோம்.

தத்வமஸி. ஸதாசிவோம். ஹரி ஓம்.

Maha Narayana Upanishad...

tanno varuNo raajaa paaNinaahyavamarshatu | 

so~hamapaapo virajo nirmukto muktakilbishaha ||

Meaning,
May the King Varuna efface by his hand whatever sin I have incurred by eating, drinking and accepting gifts from an unlawful person.
Thus being sinless, stainless and unbound by evil and bondage, may I ascend to the happy heaven and enjoy equality of status with Brahman.

Another commonly used mantra and purifying hymn from Apah Suktham...

Aapo Hi Sstthaa Mayo-Bhuvasthaa Na Uurje Dadhaatana |
Mahe Rannaatha Cakssase ||1||

Meaning:
O Water, because of your presence, the Atmosphere is so refreshing, and imparts us with vigour and strength.
We revere you who gladdens us by your Pure essence.

Yo Vah Shivatamo Rasas-Tasya Bhaajayate-Ha Nah |
Ushatiiriva Maatarah ||2||

Meaning:
O Water, this auspicious Sap of yours, please share with us,
Like a Mother desiring (to share her best possession with her children).

Tasmaa Aram Gamaama Vo Yasya Kssayaaya Jinvatha |
Aapo Janayathaa Ca Nah ||3||

O Water, when your invigorating essence goes to one affected by weakness, it enlivens him,
O Water, you are the source of our lives.

Sham No Deviir-Abhissttaya Aapo Bhavantu Piitaye |
Sham Yor-Abhi Sravantu Nah ||4||

O Water, may the auspicious divinity which is wished for be present in you when we drink (water).
May that auspiciousness which is there flow in us.

From Brahma Yagnam,

Namo Brahmane namo Astvagnaye namah Prithvai nama aoushadheebyah, 

Namo Vaache namo Vaachaspataye namo Vishnave brihatekaromi..

Aum Shantih Shantih Shantih..

We prostrate to Brahma, Agni, Bhumi and the everlasting vegetation (the medicine provided by wider oceans), the ability of our vaak shakti as bestowed by Vaak Devi and the gigantic form of Maha Vishnu. 

May Peace, Prosperity and Auspiciousness prevail around us all!

மார்கழித்திங்கள் - பகுதி 2, Month of Margazhi - Part 2

அகஸ்திய முனிவர் இந்தியாவில், ஹிந்து மதத்தில் மிகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.. வேத தொகுப்புகளில் பல (ரிக் வேதம்)  இவரை தொகுப்பாளராக குறிக்கிறது.

மேற்கத்திய நாட்டுப்புறக் கதைகள் அல்லது வரலாற்றுக் குறிப்புகளில் King Augustus / அகஸ்டஸ் மற்றும் St. Augustine பற்றிய குறிப்பும் இருக்கிறது. 

இவை, பெரும்பாலும் 2000 ஆண்டுக்கு உட்பட்டது.

அதற்கு முன்னரும் இருந்திருக்க வேண்டும்... தரவுகள் கிடைக்கவில்லை..

அகஸ்திய முனிவர் தெற்கு திக்கில் வந்து சேர்ந்தார் என்று கூறப்படுவது,

1) சிவ பார்வதி ஐக்கியம் உயிர்களை வட திசையில் சேர்த்தது. தேவர்களும், முனிவர்களும், மக்களும் வட திசையில் குழுமும் நிலை ஏற்பட்டது. பூமியை சமன் செய்ய புறப்பட்டார்.

இது கண்டங்கள் பிரிவதையும், உயிர்கள், மனிதர்கள் வட திசை நோக்கி செல்வதையும் குறித்து, சில தேவ உயிர்கள் சமன் படுத்தும் பொருட்டு தென் திசையில் தங்கி விட நேரும் என்றும் குறிக்கலாம். 

2) பூமியின் அச்சு மாறி, பூமியிலிருந்து பார்க்கும் பொழுது, சில நக்ஷத்திர கூட்டங்கள் தெற்கில் காண கிடைக்கும் என்றும் குறிக்கலாம். (augustus constellation in zodiac)

3) சிவ பார்வதி ஐக்கியம் ஆருத்திரா நாளில் (மிக குளிர்ந்த நாள், தன்மதி நாள், வாமே பாகே தய ஆர்த்ரா - இட பாகத்தில் தயையினால் குளிர்ந்த ஹைமவதி உடனுறை சிவபெருமான்) நடந்ததாக கொள்ளுமிடத்து, அகஸ்திய முனிவர் தெற்கு திக்கில் வந்தது மார்கழியில் என்றும் குறிக்கலாம்.

4) ஆருத்திரா பௌர்ணமி, சந்திரனின் ஒளி வெளிப்பாதை நமக்கு மஹ முதல் ஸத்ய லோகம் (வ்யாஹ்ருதி) வரையிலான உயிர் வழிப்பாதையை காட்ட, நம்மை அதனில் சேர்க்க உதவுகிறது!!!

அகத்தியமும், தொல்காப்பியமும் இதனை குறிக்கின்றன.

வேத வரிகளும் இதை குறிக்கின்றன.

சிலவற்றை மட்டும் காண்போம்...

சிக்ஷாவல்லியிலிருந்து,

"நான்காவது வ்யாஹரிதி (உலகம்) மஹ அல்லது மஹர், ப்ரஹ்மமே,மஹர் ப்ரஹ்மத்தின் உடலே, மற்ற தெய்வங்கள் அதன் கைகால்களை போன்றன!!"

"மஹர் ஆதித்யன் தானே !!"

"சகல உலகங்களும் அந்த ஆதித்யன் தன்னால் வளர்க்கப்படுகின்றன!!"

தொகுப்பாக,

"மஹா/மஹர் (உலகம்) என்பது சந்திரன். உண்மையில், சந்திரனால்தான் அனைத்து உயிர்களும் செழித்து வளர்கின்றன."

"மஹா/மஹர் (உலகம்)  என்பது ப்ரஹ்மமே (ஓம் என்ற எழுத்தால் குறிக்கப்படுகிறது)." 

"சந்திரனால் (மார்கழி ஆருத்ரா பௌர்ணமி நாளில்) அல்லது மஹர் உலகத்தால் (ப்ரஹ்மமே உருவாய் உள்ள உலகம்) உண்மையில் வேதங்கள் செழித்து வளர்கின்றன."

(தொடரும்)

Verses 1 (Shikshavalli):

"bhūrbhuvaḥ suvariti vā etāstisro vyāhṛtayaḥ

tāsāmuhasmai tāṃ caturthīm , māhācamasyaḥ pravedayate 

maha iti , tadbrahma , sa ātmā , aṅgānyanyā devatāḥ 

bhūriti vā ayaṃ lokaḥ, bhuva ityantarikṣam 

suvarityasau lokaḥ 

maha ityādityaḥ, ādityena vāva sarveloka mahīyante.."

"Bhuh, Bhuvah, Suvah are three short worlds / vyahrithis of mystical significance. In addition to these, there is of course the fourth one, Mahah, made known by seer Mahacamasya. 

That is Brahman. 

This Mahah is (compared to) body; other Gods are its limbs."

"Bhuh is this world. Bhuvah is the sky. Suvah is the next world. 

Mahah is the sun (all pervading brahmic force and not the terrestrial sun which we see)."

"It is by the sun that all worlds are nourished."

Verses 2 (Shikshavalli):

"bhūriti vā agniḥ , bhuva iti vāyuḥ , Suvarityādityaḥ,"

"maha iti candramāḥ ,"

"candramasā vāva,

sarvāṇi jyotīgͫṣi mahīyante , bhūriti vā ṛcaḥ ,"

"bhuva iti sāmāni ,

suvariti yajūgͫṣi ,

maha iti brahma , brahmaṇā vāva sarvevedā mahīyante.."

"Bhuh is fire, Bhuvah is air, Suvah is the sun,"

"Mahah is the moon. Indeed, it is by the moon that all vitalities thrive."

"Bhuh is the Rk, Bhuvah is the Saman, Suvah is the Yajus, Mahah is the Brahman (as represented by the syllable Om). It is by the Brahman indeed that the Vedas thrive."

Summarizing,

"Mahah is the moon. Indeed, it is by the moon that all vitalities thrive, 

Mahah is the Brahman(as represented by the syllable Om). It is by the Moon (Margazhi Arudra Pournami) or Mahah(Brahman) indeed that the Vedas thrive."

English Translation

Sage Agastya is highly revered in Hinduism in India. Many of the Vedic anthologies (Rig Veda) refer to him as the compiler of many hymns.

In Western folklore or historical references, King Augustus / Augustus or Saint Augustine is referred. 

These are mostly under 2000 years from now (A.D period).

It must have been before that... But, data not available..

Sage Agastya is said to have arrived in Southern India by mythology,

1) Shiva Parvati marriage or union moves lives to North direction. Devas, sages and people were stationed in the northern direction. But, he sets out to level the earth.

This may refer to the separation of the continents and the movement of beings and humans towards the north, while some divine beings may stay in the south to balance.

2) Earth's axis changes and may also mean that certain constellations are visible in the south as seen from Earth. (Augustus constellation in zodiac)

3) Shiva Parvati union took place on Aruthra day (a very cold day, Moon clad day, "Vame bhake daya Arthra" - Lord Shiva is cooled by Haimavati in the left side symbolically), and it may also indicate that Sage Agastya came in the southern direction in Margazhi month.

4) During Aruthira Poornami, the moon's light path helps to show us the path of life towards Maha to Satya Loka (Vyahruti) and places us in its path/ spiritual cycles !!!

Agathiya and Tolkapiyam indicate this.

Vedic lines also indicate this.

Let's see just a few…

From Sikshavalli,

"The fourth Vyahariti (world) is Maha or Mahar, O Brahma, Mahar is the body of Brahma, and the other gods are its limbs!!"

"Mahar Adityan himself!!"

"All worlds are nurtured by that Aditya himself!!"

To summarize,

"Maha/mahar (world) is the moon. In fact, it is from the moon that all life thrives."

"The Maha/Mahar (world) is Brahman Himself (represented by the letter Om)."

"By the Moon (on the full moon day of Margazhi Arudra) or by the Mahar world (the world in which Brahman is embodied) the Vedas actually flourish."

(To be continued)

References:

https://www.mayiliragu.com/2020/01/sheekshavalli-lyrics-with-meanings.html

http://www.vedarahasya.net/siksha.htm

1.165 to 1.191 in the Sanskrit text Rigveda

https://plato.stanford.edu/entries/augustine/

https://en.wikipedia.org/wiki/Augustine_of_Hippo

His most famous work, the Confessiones, is unique in the ancient literary tradition but greatly influenced the modern tradition of autobiography; it is an intriguing piece of philosophy from a first-person perspective. Because of his importance for the philosophical tradition of the Middle Ages he is often listed as the first medieval philosopher.

https://en.wikipedia.org/wiki/Manichaeism

https://penelope.uchicago.edu/~grout/encyclopaedia_romana/romanurbs/horologium.html

https://www.khanacademy.org/humanities/ap-art-history/ancient-mediterranean-ap/ap-ancient-rome/a/augustus-of-primaporta

https://en.wikipedia.org/wiki/Augustus

https://en.wikipedia.org/wiki/Western_astrology

https://en.wikipedia.org/wiki/Capricorn_(astrology)

https://fathom.lib.uchicago.edu/1/777777122543/

Octavian becomes Augustus

Turning back to the Astronomica now, we can see a similar ideological and political use of heavenly influence in its dedication to Octavian, who by the time of Manilius' writing was known as Caesar Augustus and fully established in power. Manilius explicitly portrays the imperial rule of Augustus as cosmically ordained by the same fate that rules the motions of the stars in the heavens and governs every aspect of human life on earth. Here is how Manilius addresses the emperor in his opening lines: "You, Caesar, princeps and father of the fatherland," (this latter title had been officially conferred on Augustus by the Roman senate in 2 BCE) "you who rule the globe that obeys your august laws," (you get the pun on "Augustus"), "you yourself a god, you who merit the universe that was granted to your father, inspire my mind and give me the poetic strength to sing so great a subject, for at this time the universe itself is favorably disposed toward those who peer into its secrets; the universe itself is eager to lay open the inventory of its heavenly riches through the power of poetry."

மார்கழித்திங்கள் - பகுதி 1, Month of Margazhi - Part 1

 

பூமத்திய ரேகைக்கு கீழே பெரும்பாலான மனித இனம், உயிரினம் வாழ்ந்த காலம் ஒன்று உண்டு..

கண்டங்கள் உடைந்து இன்றைய ஏழு கண்டங்களின் நிலைக்கு இவ்வுலகம் வந்த பின்னர் பெரும்பாலான உயிர்கள் பூமத்திய ரேகைக்கு மேலே வட பகுதியில் தான் வாழ்கின்றன..

ஏன் இப்படி?

பூமியின் அச்சு சற்றே சரிந்த நிலையில் இருப்பதாலேயே, பூமியின் சூரிய சுழற்சியில் படிநிலை மாறுதல் ஏற்பட்டு, இவ்வுலகில் பருவங்கள் உருவாகின. இவ்வுலகில் உயிரினம் நிலைபெற்று, மனித இனம் மிருக நிலையிலிருந்து சமுதாய உயிராக, ஆறாம் அறிவுக்கிற்கு மேற்பட்ட பரிணாமங்கள் பெற முடிந்தது.

பூமியின் அச்சு ஒரே நிலையில் இருந்ததில்லை. சில பெரிய, பல சிறிய மாறுதலுக்கு உட்பட்டே அது இருக்கிறது...

அந்த மாறுதல்கள் பூமியின் உயிர் வாழ்க்கைக்கு உறுதுணையாக இருந்திருக்கின்றன. 

இந்த நிலை இல்லாத காலம் ஒன்று இருந்தது. இந்த நிலை மாறும் காலம் ஒன்று வரும். இதில் நவீன அறிவியலுக்கு எந்த கருத்து மாறுபாடும் இல்லை.

நிற்க..

வேத முதல்வன் கட்டளையின் படி, தேவர்கள் இந்த உலகை ஆளும் வரையிலும், பூமியின் உயிர் வாழ்க்கைக்கு உறுதுணையாக, மனித இனம் பரிணாம வளர்ச்சி பெற்று ப்ரஹ்மாவின் நிலையை அடைய சூழ்நிலைகள் (பூமியின் அச்சு நிலை, வட திசை கவிழ - தென் திசை ஏற, சூரிய சந்திர தொலைவு விகிதம் {108} போன்றவை) சாதகமாக இருக்கும்..

சூரிய நாளின் (solar day) இரவு, உயிர்களுக்கு, மனிதர்களுக்கு தாயெனில்,

பூமியின் சூரிய சுழற்சி வருடத்தில், உயிர்களுக்கு, மனிதர்களுக்கு தாயாக நிற்பது மார்கழி மாதமும் (ஆருத்திரா/குளிர்ச்சி , வைகுண்ட ஏகாதசி உட்பட) அதன் சமன்பாடும் தான்..

"Amongst the hymns in the Samaveda know me to be the Brihatsama; amongst poetic meters I am the Gayatri. Of the twelve months of the Hindu calendar I am Margsheersh, and of seasons I am spring, which brings forth flowers."

Bhagavad Gita 10:35

There was a time when most human beings and creatures lived below the equator.

After the breakup of the continents and the formation of today's seven continents, most life lived in the northern region above the equator.

Why is this significant?

Due to the slight tilt of the Earth's axis, there was a phase shift in the Earth's solar cycle and the seasons were formed on this planet. In this world, the organism has settled down, and the human race has evolved from an animal state to a social life, beyond the sixth sense.

Earth's axis has never been in the same position. It is subject to some major, many minor changes…

Those changes have supported life on Earth.

There was a time when this was not the case. There will come a time when this situation will change. In this there is no difference of opinion to modern science.

Now..

According to the Vedic traditions (as per Vishnu's order), as long as the gods rule this world, the conditions (axial position of the earth, north declination - south ascension, solar lunar distance ratio, etc.) will be favorable for the human race to evolve and reach the state of Brahma, to support life on earth.

If the night of the solar day is the mother of life and human beings,

In Earth's solar cycle (solar year or simply terrestrial year), the month of Margazhi (including Aruthira / Chillness of Divine Love, Vaikunda Ekadasi) and its equalizer effect (winter solstice) are the mother of life and human beings.

தொடரும் 

https://en.wikipedia.org/wiki/Earth%27s_orbit

https://www.speakingtree.in/blog/chandogya-upnisad-brihat-sama

Brihat Sama is ordained to be viewed as world activity as per of movement of sun across the horizon.

சிவபோக அமுதம் சாத்தியமா ? இறவா நிலைபெற்று அமுதாலயம் பதவி சாத்தியமா ?

திருப்புகழ் காண்போம்.....

சிவஞான புண்டரிக மலர்மாது டன்கலவி

     சிவபோக மன்பருக ...... அறியாமற்

  

தவமாத வங்கள்பயில் அடியார்க ணங்களொடு

     தயவாய்ம கிழ்ந்துதினம் ...... விளையாடத்

 

உவகாரி யன்பர்பணி கலியாணி யெந்தையிட

     முறைநாய கங்கவுரி ...... சிவகாமி

 

ஒளிரானை யின்கரமில் மகிழ்மாது ளங்கனியை

     யொருநாள்ப கிர்ந்தவுமை ...... யருள்பாலா

 

அவமேபி றந்தஎனை யிறவாம லன்பர்புகு

     மமுதால யம்பதவி ...... யருள்வோனே..

எவனொருவன் சிவஞானத்தை அறிய மட்டுமே செயல் மேற்கொண்டு, பூவைப்போன்ற 

தன் பர இச்சையை, பர கிரியைகளை, பர ஞானத்தை தன் ஆத்மாவுடன் சேர்க்கிறானோ,

அவன்,

இப்பேருலகில், புண்டரீகனான பெருமாளைப்போல், அவன் மருகனான முருகனைப்போல் (ஸுப்ரஹ்மண்யன்),

ஒளிரும் யானையான இடகலை தேவனின் கையில் இருக்கும் அமுதமாகிய (108 முத்துகளை கொண்ட மாது + உளம் + கனி ) பேற்றை ஒரு நாள்,

சிவகாமியின் அருளால் பகிர்வான்!!!

இவ்வுலகில் கிருஹஸ்தர்களுக்கு மேற்பட்ட யோக வாழ்க்கை அருளப்படுகிறது..

மற்றையோர்க்கு, அப்படிப்பட்ட சிவஞான புண்டரீகர்களின் இடத்தில், அன்பர்களுக்கு அருளப்படும் அமுதமும், இறவா நிலையும், அமுதாலயம் பதவியும் அருளப்படுகிறது..

ஹரி ஓம். தத்வமஸி. ஸதாசிவோம்.